Rivieroever Essay

In opdracht van Museum Vlaardingen legt landschaps- en architectuurfotograaf Jeroen Musch (1964) al meer dan tien jaar de transitie van de Vlaardingse rivieroevers vast. Het resultaat is een rauw beeld van een omgeving waar transitie, ontwikkeling en bedrijvigheid continu in contrast staan met het eeuwig doorstromende water.

‘Als buitenstaander ben ik gevraagd naar de verbinding tussen stad en rivier te kijken. Aanvankelijk was ik, naast geïntrigeerd, nogal verward door de soms tegengestelde signalen die stad en rivier mij gaven: oud en bijzonder tegenover nieuw en indrukwekkend modern, vaak naast en door elkaar.

Vlaardingen toont als geen andere plek in Holland de eindeloze beweging van het landschap.

Is het liefde van Vlaardingen voor de rivier of is al dat stuwende water slechts een manier om economisch voort te bestaan? Vlaardingen lijkt deze vraag nog niet te hebben beantwoord.

De stad, de rivier en haar ommelanden zijn, in voortdurende verandering, steeds bezig de juiste verhouding met elkaar te vinden. Een Protestbos wordt nieuwe natuur achter de dijk, de afgegraven tunnelaarde een nieuw niveau op de weilanden.

In een poging harmonie te brengen in deze caleidoscoop van beweging, koos ik reeksen van drie beelden. Deze drieluiken vormen samen steeds één nieuw beeld, één facet van de Vlaardingse horizon.’